عدم پرواز در آسمان تبت،دلایل علمی یا راز آلود؟ - یزد بلاگ

تبت کجاست؟

تبت یک منطقه­ خودگردان است و در جنوب غربی چین واقع شده است. این منطقه از سمت غرب توسط هند، از جنوب غربی توسط نپال و از سمت جنوب شرق توسط برمه و بوتان احاطه شده است. بلندترین فلات جهان، تبت است و رشته کوه معروف هیمالیا نیز در آن قرار گرفته است. میانگین ارتفاع کوه ­های موجود در این منطقه 8000 متر (26000 فوت) و مرتفع ترین آن­ها اورست با ارتفاع 8850 متر است.

آیا تبت فرودگاه دارد؟

پاسخ مثبت است. تبت دو فرودگاه دارد که یکی بین­المللی و دیگری نظامی و همگانی است. فرودگاه بین المللی لهاسا گونگر در 62 کیلومتری لهاسا، پایتخت منطقه خودگردان تبت واقع شده است و فرودگاه دیگر یعنی نگری گونساو از این فرودگاه 1357 کیلومتر فاصله دارد. میانگین ارتفاع کوه ­های موجود در این منطقه 3650 متر است، همین ارتفاع زیاد موجب شده برای کوه­نوردی در این منطقه قوانین خاصی وجود داشته باشد، برای مثال کوهنوردان باید هنگام صعود به ارتفاعات کمی صبر نمایند تا الگوی تنفسشان با این ارتفاع زیاد هماهنگ گردد. در غیر این صورت کوه­نوردان صدمات جبران ناپذیری خواهند دید. اکنون علت عدم پرواز هواپیماها بر فراز آسمان تبت اندکی قابل درک شده است.

منطقه ­ی پرخطر در آسمان تبت

به دلیل میانگین بالای ارتفاع کوهستان­ ها در این منطقه، پرواز هواپیماها در آسمان تبت امری فوق العاده خطرناک محسوب می­ گردد، زیرا هواپیماها محدودیت ارتفاع پرواز دارند و نمی­توانند ارتفاع خود را از مقداری مجاز و مشخص بیشتر نمایند. حداکثر ارتفاع مجاز برای پرواز هواپیما در آسمان تبت 8000 متر است. بنابراین پس از مشاهده­ ارتفاع کوه­ های این منطقه می­توان مهمترین دلایل عدم پرواز هواپیماها در آسمان تبت را درک کرد. همچنین در ارتفاعات مسئله ای به نام لایه های جوی وجود دارد که دلیل دیگری بر عدم پرواز هواپیماها بر فراز تبت است.

لایه های جوی

جو زمین از 4 لایه تشکیل شده است؛ دو لایه اول آن تروپوسفر و استراتوسفر هستند. لایه تروپوسفر از سطح زمین تا ارتفاع 11000 متری امتداد دارد و با توجه به در نظر دریافت ارتفاع مجموعه کوه­های هیمالیا، این رشته کوه ها در منتها الیه لایه اول و در نزدیکی لایه دوم جو واقع شده اند. دومین لایه استراتوسفر است. بیشتر هواپیماها در بالای لایه تروپوسفر پرواز می­ نمایند و تنها هواپیماهایی با ذخیره کافی اکسیژن اجازه پرواز در لایه­ استراتوسفر را دارند. زیرا با افزایش ارتفاع، تراکم هوا کاهش یافته، لذا حجم اکسیژن هوا به شدت کم شده و آشفتگی و اختلالات زیادی ایجاد می­ گردد. وجود کوه ­های مرتفع در این ارتفاعات باعث شده غلبه بر فشار هوا امری سخت به وجود آید. همین موضوع سبب شده پرواز در آسمان تبت ممنوع و یا امری خطرناک اعلام گردد.

خطرات پرواز بر فراز تبت

بیشتر هواپیماها می­ توانند تا ارتفاع 6000 متری پرواز نمایند و برای مدت زمان 20 دقیقه نیز ذخیره­ اکسیژن دارند. صنعت هواپیمایی به منظور حفظ امنیت جان مسافران اعلام نموده قبل از آنکه ذخیره­ اکسیژن هر هواپیما به پایان برسد، باید هواپیماها ارتفاع خود را به 3000 متری برسانند. با در نظر دریافت میانگین ارتفاع کوه ­های این منطقه، می ­توان دریافت که کم کردن ارتفاع هنگام نزدیک شدن به پایان ذخیره­ اکسیژن هواپیما بر فراز آسمان تبت به شدت خطرناک است، زیرا اختلالات جوی نیز برای خلبان مشکلاتی به بار خواهد آورد و کنترل هم زمان این چند مورد برای خلبانان تقریباً غیرممکن به نظر می­رسد. با توجه به شرایط گفته شده، شرکت­ های هواپیمایی اجازه­ پرواز بر فراز آسمان تبت را نمی­ دهند.

تأثیر جهت صعود و فرود هواپیما بر عدم اجازه­ پرواز در آسمان تبت

هواپیما هنگام پرواز در آسمان تبت باید از یک جهت منحنی، ارتفاع خود را زیاد کند و هنگام فرود به زمین نیز برای داشتن فرودی ایمن و صحیح باید همین جهت را طی کند. به این جهت منحنی، ژئودزیکی گفته می­ گردد. جالب است بدانید که نقشه پرواز تمامی هواپیماها در همه­ شرکت­های هواپیمایی بر اساس این جهت ژئودزیکی طرح­ریزی می­ گردد.

1+

نماشو: نماشو، طراحی سایت، سئو، چاپ و طراحی گرافیکی را به ما بسپارید.